ظهور اینترنت اشیاء هر سابقه و تصور قبلی از معماری شبکه را از بین می برد.
تا به امروز، شبکه ها توسط مهندسین ماهر در تئوری پروتکل ها و مسیر یابی اختراع شده اند. اما معماری اینترنت اشیاء خیلی بیشتر بر در س های برگرفته از طبیعت تکیه خواهد کرد تا طرح های مرسوم( و متحجر، به نظر من)شبکه.
این فصل دلایلی را در نظر خواهد گرفت که چرا معماری اینترنت اشیاء باید یک معماری اساسا متفاوت با اینترنت مرسوم باشد، مبانی فنی و اقتصادی این معماری جدید کشف کند و نهایتا یک راه حل خلاصه برای این مشکل ارائه دهد.
مقدمه کتاب
من شروع به توسعه یک معماری جدید برای اینترنت اشیاء نکردم. در عوض، به پیامدهای کنترل و برنامه ریزی درون شبکههای اجتماعی ماشینی در زمینه قانون متکالف فکر می کردم. سونامی آیندهی ارتباطات ماشین به ماشین می تواند به جریان عظیمی از اطلاعات و دانش منجر شود.
هنگامی که ما شبکه های اجتماعی ماشینی (شامل سنسورها و تعداد غیر قابل تصوری از سایر دستگاهها) را از کشیدن تعامل انسانی آزاد میسازیم، پتانسیل فوق العاده ای برای ایجاد جوامع خودمختاری از ماشینها وجود دارد که تنها به تعامل هرازگاهی با، و یا گزارشدهی هرازگاهی به، انسان نیاز دارد.
باور متعارف این است که فضای آدرس گستردهی IPv6 مشکل دستگاههای نهایی بیشمار در اینترنت اشیا را حل میکند. اما فرضیات قدیمی میزبان-به-میزبان در مورد پروتکل IP دردههی 1970 اساسا سودمندی خود را برای شبکه اینترنت اشیا خیلی محدود کرده است.
همانطور که اینترنت اشیا به صورت تصاعدی در طول سال های آینده گسترش می یابد، انتظار می رود که دستگاههایی ارزانتر، غیرهوشمندتر و متنوع تر به هم متصل شوند. تفکر شبکهای مرسوم به دلایل متعدد شکست خواهد خورد.
اول، اگرچه IPv6 یک آدرس برای این دستگاه ها فراهم می کند، بزرگترین مجموعه از این وسایل، حسگرها و محرکها فاقد نیروی اسب بخار از نظر پردازنده ها، حافظه و پهنای باند برای اجرای پشتهی پروتکل IP پف کرده خواهند شد. و این به وضوح منطق اقتصادی ندارد که به یک سنسور ساده تمام سربار پروتکل مورد نیاز برای ارتباطات میزبان به میزبان را تحمیل کنیم.
دوم، پیادهسازی معمول پروتکلهای IP دانش شبکهبندی را در بخشی از تولید کنندگان دستگاه میرساند: بدون شناسههای MACی که به صورت متمرکز اعتباربخشی شدهاند و مدیریت انتها به انتها، IP کاملاً شکست میخورد. بسیاری از صدها هزار نفر از تولید کنندگان بزرگ و کوچک در سراسر جهان که سنسورهای رطوبت، چراغهای خیابانی، و توستر میسازند فاقد تخصص فنی برای پیادهسازی فن آوری شبکه میراثی به روش های مرسوم میباشند.
سوم، نیازهای دادهای اینترنت اشیا کاملا متفاوت از اینترنت جهانی است. بسیاری از ارتباطات، مبادلات ماشین به ماشین مختصر و مفید خواهد بود که تا حد زیادی نامتقارن، به همراه داده های در حال جریان در یک جهت (سنسور به سرور، برای مثال) بسیار بیشتری به نسبت جهت دیگر هستند. و در اغلب موارد، از دست دادن تک پیام به خاطر یک اتصال گاهیبهگاهی یا اتصال نویزی هیچ اهمیتی نخواهد داشت. بر خلاف اینترنت مرسوم، که در درجه اول انسان گرا میباشد (و در نتیجه مخالف از دست دادن داده)، بسیاری از ترافیک اینترنت اشیا در طول زمان تجزیه و تحلیل خواهد شد، نه اینکه بلافاصله عکسالعمل نشان داده شود. بسیاری از دستگاههای نهایی اساسا خودمختار خواهند شد، و مستقلاً عمل می کنند که آیا کسی در حال "گوش دادن" است یا نه.
چهارم، زمانی که حس کردن بلادرنگ و حلقه های پاسخ در اینترنت اشیا مورد نیاز باشند، معماری شبکه های مرسوم با حلقههای کنترلی رفت و برگشتی خود مشکل ساز خواهند بود. در عوض، یک راه برای ایجاد حلقه های کنترلی محلی مستقل مورد نیاز خواهد بود تا "کسب و کار" وسایل، حسگرها و محرکها را مدیریت میکند در حالی که هنوز ارتباطات "توصیه و رضایت" گاهیبهگاهی با سرورهای مرکزی مجاز میداند.
در نهایت، و از همه مهمتر، روابط نظیر به نظیر IP مرسوم در را روی بیشتر غنای بالقوهی اینترنت اشیا بستهاند. جریان زیادی از دادههای در جریان وجود خواهد داشت، که بسیاری از آنها ناشناخته و یا برنامه ریزی نشدهاند. تنها یک معماری انتشار/ اشتراک به ما اجازه می دهد که توسط کشف جریان دادههای جالب و روابط به این دانش برسیم. و تنها یک شبکهی انتشار/ اشتراک می تواند به اندازه فوق العاده ای از اینترنت اشیا آینده بزرگ شود.
تنها سیستمهای روی زمین که تا کنون به اندازه و وسعت اشیاء اینترنت بزرگنمایی شدهاند سیستم های طبیعی می باشند: گرده افشانی، کلونی مورچهها، درختهای غول پیکر، و غیره. از بررسی این سیستم های طبیعی، من مفهوم معماری سه لایهی اینترنت اشیائی که در این کتاب شرح داده شده توسعه دادم: دستگاه های نهایی ساده؛ گرههای انتشار دهندهی متخصص شبکه، و توابع یکپارچهساز در جستجوی اطلاعات. در این صفحات، توضیح خواهم داد که چرا پیامهای مختصر و مفید وخود طبقه بندی شده، سربار شبکهبندی جدا شده به شکل ردیف های اختصاصی از دستگاهها، و روابط شکل گرفتهی انتشار/اشتراک تنها راه برای تقطیر کامل قدرت اینترنت اشیا آینده هستند.
فرانسیس داکوستا
سانتا کلارا، کالیفرنیا، 2013
سرشناسه | : | سالمی کوهانستانی، علیرضا، ۱۳۷۱ - |
عنوان و نام پديدآور | : | مگر میشود اشیا اطرافمان باهم صحبت کنند؟ / علیرضا سالمیکوهانستانی، اصغر محبوبی. |
مشخصات نشر | : | اصفهان: نشر دارخوین، ۱۳۹۶. |
مشخصات ظاهری | : | ۲۸۰ ص. |
شابک | : | 978-600-380-560-6 |
وضعیت فهرست نویسی | : | فیپا |
موضوع | : | اینترنت اشیاء |
موضوع | : | Internet of things |
موضوع | : | هوش محیطی |
موضوع | : | Ambient intelligence |
موضوع | : | شبکههای کامپیوتری |
موضوع | : | Computer networks |
موضوع | : | سیستمهای کنترل هوشمند |
موضوع | : | Intelligent control systems |
شناسه افزوده | : | محبوبی، اصغر، ۱۳۷۰ - |
رده بندی کنگره | : | QA۷۶/۵۹۱۵/س۲م۸ ۱۳۹۶ |
رده بندی دیویی | : | ۰۰۴ |
شماره کتابشناسی ملی | : | ۴۸۲۶۳۲۱ |
مبلغ واقعی 14,000 تومان 10% تخفیف مبلغ قابل پرداخت 12,600 تومان
برچسب های مهم